حجت الاسلام مرتضی جوادی آملی:
قرآن در مقام ثبوت و مقام اثبات، كامل است
عطر حرم: ریاست بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء اظهار نمود: قرآن در بیان مفاهیم و مقاصد خود محتاج هیچ حقیقتی از خارج خود نیست و در واقع، قرآن هم در مقام ثبوت و مقام اثبات، كامل است.
به گزارش عطر حرم به نقل از مهر، حجت الاسلام مرتضی جوادی آملی، ریاست بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء در نشست علمی «نسبت تفسیر المیزان و تفسیر تسنیم» كه در مركز آموزش تخصصی فلسفه اسلامی برگزار شد، با اشاره به شخصیت علمی ممتاز علامه طباطبایی بیان كرد: باید توجه داشت كه علامه طباطبایی بسیار فراتر از المیزان است و «علامه پژوهی» متفاوت از «المیزان پژوهی» است؛ شخصیت علامه طباطبایی از جنبه های مختلف علمی، اخلاقی و عرفانی، مطالعه جدی و عمیقی را می طلبد. وی ادامه داد: تفسیر، علمی در عرض دیگر علوم نیست بلكه همه علوم در خدمت تفسیر هستند تا فهم درستی از منبع وحی به انسان بدهند، به عبارت دیگر تفسیر از حیث منبع علم، در عِداد سایر علوم نیست، آیت الله العظمی جوادی آملی در كتاب «منزلت عقل در هندسه معرفت دینی» این نكته را تصریح كرده اند كه انبیاء را نمی توان در صف عالمان و دانشمندان قرار داد به همین منوال آثار و كتب عالمان هم قابل قیاس با قرآن نیست. جوادی آملی خاطرنشان كرد: روش و منهج تفسیر المیزان، تفسیر قرآن به قرآن است؛ اما فهم كامل و جامعی از این عنوان پدید نیامده است، باید توجه داشت كه فهم این عنوان تلاش جدی می طلبد. قرآن یك كتاب كامل و مستقل است كه هیچ نقص و كمبودی در آن نیست، این باوری است كه باید ابتدا در ما شكل بگیرد كه قرآن از حیث وسعت و عمق، یك كتاب به تمام معنای كلمه، بدون هیچ كاستی و نقصی است، قرآن بذاته، مستقل است و در نهایت غنا و قوت است و در هستی خود محتاج به احدی نیست، بنابراین اگر كسی به تمام قرآن و جنبه های آن تسلط پیدا كند از هر علم دیگری بی نیاز خواهد بود. سوالی كه مطرح می گردد این است كه آیا برای فهم قرآن نیازمند مفهومی خارج از قرآن هستیم؟ در پاسخ باید گفت همانطور كه خدا هم در مقام ثبوت و هم در مقام اثبات بی نیاز است، قرآن هم چنین حقیقتی است؛ قرآن در بیان مفاهیم و مقاصد خود محتاج هیچ حقیقتی از خارج خود نیست و در واقع، قرآن هم در مقام ثبوت و مقام اثبات، كامل است. ریاست بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء تصریح كرد: مفسر باید فهمیده باشد كه حقیقت دین اینگونه نیست كه نیمی از آن در قرآن و نیم دیگر آن در عترت باشد و این دو متمم و مكمل یكدیگرند، اینگونه نیست! بلكه هر دوی اینها یك حقیقت واحد هستند، قرآن اگر به صورت عینی در بیاید می گردد اهل بیت(ع) و اهل بیت(ع) اگر به صورت كتاب در بیایند میشوند قرآن، این قرآن صامت است و آن قرآن ناطق! ورود اهل بیت(ع) به قرآن از مقام خود قرآن است و ما روایاتی خارج از حقیقت خود قرآن نداریم. به بیان دیگر روایات در جهت تكمیل قرآن نیست بلكه در جهت تفسیر قرآن است. وقتی فرمودند قرآن و عترت عدل هم هستند یعنی هیچ مغایرتی بین این دو عدل وجود ندارد. از جانب دیگر آیت الله جوادی آملی بارها بر این نكته تاكید كرده اند كه این عترت است كه عدل قرآن است و نه روایات، در نتیجه باید فهم دقیق قرآن را وسیله محك روایات قرار بدهیم. حجت الاسلام مرتضی جوادی آملی اضافه كرد: علامه طباطبایی با این اعتقاد وارد حوزه تفسیر شد، ایشان در برخورد با یك آیه، تمام آیات در رابطه با آن آیه را نه از حیث معجم، بلكه از نظر معنایی، بررسی می كردند و به فضای این آیه می آوردند و با قطع نظر از هر چیز دیگری معنای آیه را شرح می دادند. آیت الله العظمی جوادی آملی در تفسیر گرانسنگ تسنیم، حجم بسیاری را به لحاظ معنایی و فهم قرآن با عنایت به اقتضائات زمان و مسائلی كه پس از انقلاب، جامعه به آنها مبتلا شدن پیدا كرد به المیزان افزوده است، به واقع تفسیر تسنیم بسیار توسعه یافته تر از المیزان است، با این وجود لازم است با تلاش و كوشش فراوان در آینده هم تفاسیر دیگری با بهره گیری از علوم جدید و به خدمت درآوردن علوم مختلف نگاشته شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب