یادداشت تحلیلی؛
واكنش سخت باید تحقیرآمیز باشد
به گزارش عطر حرم باید دقت نماییم كه چه اقدام یا اقداماتی، كلیت آمریكا را به چالش خواهد كشید؟ كلیدواژهٔ چنین چالشی، تحقیر آمریكاست.
خبرگزاری مهر، گروه دین واندیشه- محمدحسین تسخیری: هر روزی كه از شهادت سردار سپهبد سلیمانی می گذرد، این سوال بیشتر آزاردهنده خواهد بود كه واكنش ایران چه خواهد بود؟ این آزار خصوصاً از آنجایی ست كه عده ای در ایران در مصرح ترین درگیری آمریكا با ایران، همچنان انفعال و دیاثت سیاسی را در لفافهٔ سفارش به كنترل خشم و رعایت عقلانیت دنبال می كنند. دیدن این موجودات ترحم برانگیز كه تصور می كنند عقلانیت و كنترل خشم، مساوی انفعال است، انسان را بیشتر از پیش به عجله و تكاپو می اندازد.
آن چیزی كه قطعی است ضرورت واكنشی مصرح، غیرنیابتی و رسمی به این تعدی آشكار، غیرنیابتی و رسمی دولت تروریست آمریكا به یكی از مهم ترین شخصیت های رسمی جمهوری اسلامی است. اگر چنین واكنشی در كار نباشد، جمهوری اسلامی خودزنی كرده و نیروی متراكم و ملی خویش را در نقطه مخاصمه با آمریكا، سركوب نموده است.
اما آن چیزی كه قطعی نیست، شكل این واكنش است. فضای عمومی و مطالبهٔ به حق آن، به شدت مستعد آن است كه راهكارهای مسطحی عرضه نماید كه به انگیزه پیشگیری از سركوب این نیرو، این دفعه آنرا به نحو كوری، تخلیه كند. راهكارهای مسطحی نظیر ایجاد تلفات نیروی نظامی برای آمریكا اگر ذیل استراتژی ای برای تغییر وضعیت سیاسی آمریكا در منطقه نباشد، همان تخلیهٔ نیرویی است كه نهایتاً آمریكا را آنطور كه شایستهٔ مجازات است، زخمی نمی نماید. چون كه اولاً تلفات نیروهای آمریكایی در هر سطح و تعدادی، با ترور سردار عالی قدر و همراهان بزرگوار ایشان برابری نمی كند و ثانیاً داشتن تلفات نظامی برای آمریكا، امری عادی و روتین است كه نمی تواند به تنهایی سبب ضربه به حیثیت آن شود.
ازاین رو بدون آنكه بخواهیم مساله را آنقدر سخت نماییم تا نهایتاً به انفعالی مورد رضایت بی ناموس های سیاست منجر شود، باید دقت نماییم كه چه اقدام یا اقداماتی، كلیت آمریكا را به چالش خواهد كشید؟ كلیدواژهٔ چنین چالشی، تحقیر آمریكاست. تحقیر گستردهٔ كلیت آمریكا، نه ربطی به توان نابرابر نظامی دو كشور دارد و نه امری است كه نخستین بار با آن بعنوان یك هدف خاص روبرو شده باشیم. ما فارغ از مقاومت هایی كه در طول ۴۰ سال گذشته داشته ایم، در مقاطعی به نحو رسمی و مصرحی ضرباتی به آبروی این رژیم تروریست زده ایم.
یكی از این مقاطع كه باید آنرا به یاد بیاوریم، مقطع تسخیر لانه جاسوسی و گروگان گرفتن نیروهای آمریكایی است. در آن مقطع، از نمایندهٔ ویژهٔ پاپ، پس از دیدار از گروگان ها و صحبت با امام خمینی (ره)، نقلی شده است كه پس از توضیح شرایط مناسب زیستی گروگان ها، گفته بود «آنچیزی كه هدف آیت الله خمینی است، یك هدف مشخص است و به محض اطمینان از رسیدن به این هدف، غائله به پایان خواهد رسید، آن هدف تحقیر آمریكاست». امروز هم به نظر می آید تمام طراحی ها برای واكنش، باید برآوردی از این داشته باشد كه چگونه چنین اقدامی، نهایتاً یك آبروریزی سیاسی برای آمریكا به دنبال خواهد داشت.
نباید فراموش كرد كه سردار سپهبد سلیمانی علاوه بر ابعاد شخصیتی بی نظیر، یك مقام رسمی و فرانظامی برای جمهوری اسلامی ایران بود. بی بی سی از ایشان بعنوان «نمایندهٔ تام الاختیار آیت الله خامنه ای در خارج از مرزها» یاد كرده بود و فارغ از توصیفات دشمنان، واقعیت هم همین است كه تأثیرات تحركات این شهید بزرگوار در ایجاد ائتلاف مقاومت، حاوی سویه های هوشمندانه سیاسی بود. معنای این سخن این است كه دشمن، نهایتاً همانطور كه درباره معنای جنگ معروف است، این ضربهٔ نظامی را با هدفی سیاسی به ایران وارد كرده است. ازاین رو واكنش ایران، باید بتواند سیاست آمریكا در منطقه را متأثر كند و این رژیم را به عقب نشینی از عملیات سیاسی خود در منطقه وادار نماید.
در این میان آدرس غلط، دنبال كردن ایجاد هزینه سیاسی صرف برای شخص ترامپ است. بازی ایران نباید متأثر از بازی های سیاست داخلی امریكا بگونه ای طراحی شود كه جناح دموكرات، تصور كند تمام هزینه این تحقیر را ترامپ یا نهایتاً جمهوری خواهان به دوش خواهند كشید. بلكه نظیر فقرهٔ تسخیر لانهٔ جاسوسی، این رقابت های سیاست داخلی در آمریكاست كه باید متأثر از ضربه ای باشد كه ایران به كلیت این رژیم وارد می سازد.
همه امید ما در این نقطه، به این است كه خون حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی مهندس، بتواند از شمشیرشان مؤثرتر عمل كند. ثمرهٔ خون شهید، بیداری است و این بیداری، همه نیروهای كرخت صحنه سیاسی ایران و عراق را وادار خواهد نمود تا تصمیمی گرفته و مسئولیت آنرا بپذیرند. در واقع مهم ترین امید امروز، آن است كه هزینهٔ انفعال، به حداكثر خود رسیده است.
منبع: عطر حرم
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب