نامه ای از شهید صدر كه برای اولین بار منتشر شده؛
دیدگاه شهید صدر راجع به آیت الله خویی چه بود؟
عطر حرم: در دوره ای در اثر برخی رفتارهای اطرافیان، شایعه شده بود رابطه میان آیت الله العظمی خویی و شهید صدر سرد و سست شده است به همین دلیل شهید صدر نامه ای برای پاسخ به شایعات نوشت.
به گزارش عطر حرم به نقل از مهر، در دوره ای در اثر برخی رفتارهای اطرافیان، شایعه شده بود رابطه میان آیت الله العظمی خویی و شهید صدر سرد و سست شده است. شهید صدر در این زمینه اطلاعیه ای را در چارچوب پاسخ به پرسشی تدوین کرد تا مانع ترویج این شایعه ها شود.
وی در این بیانیه درباره جایگاه بی بدیل استادش سخن گفته و نکات مهمی را درباره نسبت مرجعیت و مرجعیت اعلی متذکر شده است: بسم الله الرحمن الرحیم این سؤالی که شما لطف کرده و از من می پرسید از یک جهت موجب امتنان من است؛ چون فرصت بیان آنچه را در دلم می گذرد به من می دهد و از جهت دیگر موجب ناراحتی من است؛ چون حاکی از این معناست که رابطه ای که از شریف ترین و پاک ترین و مقدس ترین روابط در زندگی من است، یعنی رابطه ام با سرور و استاد و تکیه گاهم، آیت الله العظمی امام خویی سایه اش مستدام باد در معرض شک و ابهام قرار گرفته است؛ استادی که من در محضر او نور علم را دیدم و به دست او طعم معرفت را چشیدم. علم بزرگ ترین نعمتی است که خداوند بعد از ایمان به بشر ارزانی می دارد و اگر من چیزی از این نعمت به دست آورده باشم، همه ارزش آن به ایشان بازمی گردد. من چیزی نیستم جز ثمره ای از ثمرات وجود و فیض شریف ایشان و فرزندی از فرزندان معنوی شان. حال اگر کسی می خواهد از این حقیقت چشم پوشی کند یا این چشم پوشی را به من نسبت بدهد و با این کار قلب پدر را از پسر برگرداند یا از موقعیت این پسر سوءاستفاده کند و مقام والاتر پدر را زیرسؤال ببرد، من از فرصتی که سوال شما به وجود آورده استفاده می کنم تا خیلی شفاف به شما بگویم: من با حضرت استاد خویی سایه اش مستدام باد تابحال به سان فرزندی برای پدر و شاگردی برای استاد و طلبه ای برای مرجع بوده و بعد از این نیز چنین خواهم بود. من بارها این مطلب را به صراحت به مردم و طلاب و مسئولان گفته ام و راضی نیستم کسی غیر از این بگوید و بر طبق دیگری غیر از این با من و ایشان سایه اش مستدام باد رفتار نماید. اگر کسی هم می خواهد نام مرا [به عنوان مرجع] مطرح کند باید بداند که چیزی که بیش ازاندازه من را آزار می دهد این است که بخواهد این مسئله به شکلی بیرون از رابطه طولی [و بالا به پایین] میان پدر و فرزند و استاد و شاگرد طرح شود. هر نوع اقدامی که با اقتضائات این رابطه هم خوان نباشد، خلاف رفتار و رابطه من با ایشان است. از گذشته شیوه و روش عالمان بر این بوده است که بین دو مسئله تفاوت بگذارند: یکی صدور فتوا و امور مربوط به آنکه در عمل دینی شخصی به کار می آید و دیگری پای بندی به اقتضائات مرجعیت اعلی و پاسداری از آن. من بر این باورم که باید میان این دو مسئله تمایز گذاشت و آنها را بغیر از هم دید و به هیچ وجه جایز نیست که جایگاه مرجعیت اعلی مورد خدشه قرار بگیرد و هر عملی که سبب گسستن اتحاد و اجتماع مؤمنان بر گِرد مرجعیت اعلی باشد و منجر به تفرقه شان شود، جایز نیست. عاجزانه از خداوند متعال خواستارم که ما را به بقای وجود حضرت استاد بهره مند فرماید و سایه گسترده اش را بر سر ما مستدام بدارد و توفیق انجام تکلیف فرزندی نسبت به ایشان را به ما بدهد. ۸ جمادی الاولی ۱۳۹۶ ق. [۱۸اردبیهشت ۱۳۵۵ ش.]
محمدباقر صدر
منبع: atreharam.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب