بهار مهربانی، ادعیه رمضان به قلم سید محمدباقر علوی تهرانی ۳ ؛
علم، دانایی و هوشیاری، رزق و روزی است و هر رزقی به دست خداست
برای انسان خداپرست، سود و صلاح آخرتی اولویت دارد، بنابراین زندگی دنیایش را در جهت کسب آخرت طراحی می کند چون آخرت است که باقی می ماند.
خبرگزاری مهر، گروه دین و آئین: دعاهای مختصر روزانه ماه رمضان، دعاهایی است که هر روز بعد از نمازهای واجب آن روز خوانده می شود. دعاهای روزهای ماه رمضان در کتاب های البلد الامین و مصباح از پیامبر اکرم (ص) نقل شده اند.
حجت الاسلام والمسلمین سید محمدباقر علوی تهرانی در ۳۰ یادداشت به شرح و تفسیر دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان پرداخته است که روزانه تقدیم مخاطبان مهر می شود.
تفسیر دعای روز سوم ماه مبارک رمضان به این شرح است:
«اللّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ الذِّهْنَ وَالتَّنْبِیهَ، وَباعِدْنِی فِیهِ مِنَ السَّفاهَةِ وَالتَّمْوِیهِ، وَاجْعَلْ لِی نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ، بِجُودِکَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ.»
(خدایا، در این ماه به من تیزهوشی و بیداری عنایت فرما و از بی خردی و اشتباه دورم ساز و از هر خیری که در این ماه نازل می کنی، برایم بهره ای قرار ده و به حق جودت، ای جودمندترین جودمندان)
خواسته های روز سوم ماه مبارک رمضان
۱. خرد و دانایی و آگاهی و توجه را روزی من قرار بده.
۲. مرا از نادانی و در آمیختن حق و باطل دور گردان.
۳. از هر خیری که نازل می کنی مرا هم بهره مند گردان.
«اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ الذِّهْنَ وَ التَّنْبِیهَ»
ذهن در لغت به معنای دانایی و تیزهوشی است و تنبیه به معنای هوشیاری و متوجه شدن.
باید بدانیم که علم و دانایی، هوشیاری و توجه، رزق و روزی است و هر رزقی به دست خداست.
در سوره هود آیه ۶ می فرماید: وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَی اللَّهِ رِزْقُها (و هیچ جنبنده ای در زمین نیست مگر اینکه رزقش به دست خداست)
حال که به دست خداست پس باید آنرا خواست چون که دانایی با نادانی برابر نیست.
در سوره زمر آیه ۹ می فرماید: قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذینَ یَعْلَمُونَ وَ الَّذینَ لا یَعْلَمُونَ (بگو آیا آنان که می دانند با آنان که نمی دانند برابرند؟)
فطرت و عقل حکم می کند که این دو، نه تنها برابر نیستند بلکه دانایی برتر است.
در سوره بقره آیه ۲۶۹ می فرماید: مَنْ یُؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْراً کَثیراً (به هر که حکمت و دانایی داده شد، به او خیر کثیر عنایت شده است.)
کدام علم و دانایی را باید از خدا بخواهیم؟
رسول خدا (ص) می فرمایند:
«اِذا اَتَی عَلَیَّ یَومٌ لا اَزدادُ فِیهِ عِلماً یُقَرِّبُنِی اِلی اللهِ فَلا بارَکَ اللهُ لِی فِی طُلُوعِ شَمسِهِ» (اگر روزی بر من فرا رسد که در آن روز بر علم و دانش خویش نیفزوده باشم که مرا به خدا نزدیک سازد، خداوند طلوع آفتاب آن روز را برایم مبارک نساخته است)
پس از خداوند درخواست نماییم علمی را روزی ما قرار دهد که ما را به او نزدیک گرداند.
در سوره مجادله آیه ۱۱ می فرماید:
یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَالَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ (خداوند درجات کسانی که از شما ایمان آورده اند و کسانی را که عالم و دانشمندند بلند گرداند)
«وَباعِدْنِی فِیهِ مِنَ السَّفاهَةِ وَالتَّمْوِیهِ»
سفاهت در لغت به مفهوم نادانی و تمویه به مفهوم درهم آمیختن حق و باطل است.
یکی از ثمرات سفاهت پشت کردن به انبیا است. فرستادگان الهی برای مردم چیزی جز هدایت نیاوردند و چیزی جز سعادت نخواستند.
در سوره بقره آیه ۱۳۰ می فرماید: وَمَنْ یَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْرَاهِیمَ إِلَّا مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُ (و جز کسانی که خویش را به نادانی زده اند چه کسی از آئین ابراهیم روی برمی گرداند؟)
حداقل ضرری که پشت کردن به انبیا و تعالیم آنان دارد این است که انسان گرفتار تمویه می شود یعنی درهم آمیختن حق و باطل به یکدیگر.
پس دوری از بلای سفاهت و تمویه لازم است.
«وَاجْعَلْ لِی نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ»
خیر در لغت به مفهوم هر چیزی است که به صلاح و سود انسان باشد.
برای انسان خداپرست، سود و صلاح آخرتی اولویت دارد، بنابراین زندگی دنیایش را در جهت کسب آخرت طراحی می کند چون آخرت است که باقی می ماند.
بنابراین از خداوند می خواهد که او را از خیرات بهره مند گرداند که آخرتش آباد گردد. یعنی خداوند کمک نماید که از گناه دور باشد و او را از هرگونه اشتغال به غیر خدا دور سازد، چون سودی ندارد.
همه چیز را باید از خداوند خواست بنابراین در پایان عرض می کند: «بِجُودِکَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ»
منبع: عطر حرم
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب