یادداشتی از عبدالله محمدی؛
قدرنشناسی نسبت به غدیر نادیده گرفتن جریان هدایتی انبیاست
عطر حرم: نبوت حضرت رسول(ص)، عصاره نبوت انبیاء پیشین و غدیر تثبیت و استمرار نبوت برای بعد از پیامبر(ص) بود. قدرنشناسی نسبت به غدیر، نادیده گرفتن جریان هدایتی انبیاست.
به گزارش عطر حرم به نقل از مهر، حجت الاسلام عبدالله محمدی استادیار موسسه پژوهشی حكمت و فلسفه ایران یادداشتی با عنوان غدیر؛ امتداد توحید و نفی اومانیسم نوشته است كه در ادامه می آید: آنچه در غدیر صورت گرفت نه امری تعبدی بلكه لازمه عقلی توحید است. لازمه توحید، انحصار مالكیت و حاكمیت در خداوند و نفی هر گونه حاكمیت غیرالهی است. هیچ حاكمیتی جز حاكمیت خداوند و كسانی كه مأذون از جانب او هستند، مشروعیت ندارد. بعد از انبیاء(ع) نیز تنها كسانی كه منصوب از جانب ایشان هستند، اجازه حاكمیت دارند. بنابراین، غدیر امتداد عینی و اجتماعی توحید، بعد از رحلت پیامبر را نهادینه كرد. غدیر رابطه بین آسمان و زمین را استمرار بخشید. با این نگاه، تثبیت امامت امیرالمؤمنین(ع)، پیش از بررسی افضلیت، با تبیین توحید و نتایج آن ممكن می شود. در مقابل، فراموشی غدیر در سقیفه، به گسستن رابطه حاكمیت الهی بعد از نبوت منتهی شد. نتیجه سقیفه، تثبیت حاكمیت بشری و اومانیستی بود. رسمیت بخشیدن به تفكر بشری و سكولار در جهان اسلام، از سقیفه شروع شد. نبوت حضرت رسول(ص)، عصاره نبوت انبیاء پیشین و غدیر تثبیت و استمرار نبوت برای بعد از پیامبر(ص) بود. قدرنشناسی نسبت به غدیر، نادیده گرفتن جریان هدایتی انبیاست. به راستی اگر نسبت به غدیر بی اعتنایی نمی شد، پایه های تمدن توحیدی از مفهوم به سطح مصداق و عینیت در جامعه اسلامی میرسید و تمدن غربی و بشری چنین جایگاهی نمی یافت.
منبع: عطر حرم
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب