خصوصیت های تربیتی حضرت زینب(س)
به گزارش عطر حرم، حضرت زینب(س) از بدو تولد با بیان رسول الله (ص) بعنوان شخصی معرفی می شود که مصیبت های زیادی را در آینده به دوش خواهد کشید، اما آنچه در زندگی این بانون پاکدامن بسیار بارز است این که خانواده اهل بیت(ع) در تمام طول عمر بافضلیت ایشان عنصرهای تربیتی مهم را به ایشان آموخته و وی را بعنوان معلمی برای تربیت بشر آماده می کنند و این انسان سازی در واقعه عاشورا و بعد از آن جلوه بیشتری دارد.
حجت الاسلام احمدی - کارشناس مسائل دینی - در گفتگو با ایسنا به بهانه نزدیک شدن به ایام میلاد حضرت زینب(س) درباب تربیت این بانوی بزرگ و آماده سازی او برای مأموریت مهم در کربلا، اظهار داشت: باتوجه به روایاتی که از جانب اهل بیت(ع) به دست ما رسیده است چهار امامزاده هستند که برخی از شئونات حضرات معصومین را دارا هستند که میتوان به حضرت زینب کبری(س)، حضرت عباس(ع)، حضرت علی اکبر(ع) و حضرت فاطمه معصومه(س) اشاره نمود.
وی افزود: اگر به زیارت جامعه شریف که یک گوهر امام شناسی برای ما است رجوع نماییم می بینیم که یکی از خصلت های اهل بیت(ع) را اینگونه بیان می کند که خداوند ذات مقدس اهل بیت(ع) را نور خلق کرده است که در این لباس بشری ظاهر شده اند. اهل بیت(ع) محدود در این لباس بشری نیستند؛ باآنکه در این لباس هستند اما برای اینست که انسان سیره زندگی کردن تا رسیدن به نقطه کمال را از اهل بیت(ع) یاد بگیرد. بدین جهت شئونات اهل بیت(ع) مظهر صفات خدا در این عالم وجودی است بنابراین قدرت ها و کمالات اهل بیت(ع) در این عالم مافوق هر بشری است.
حجت الاسلام احمدی با اشاره به چهار امامزاده ذکر شده اظهار داشت: این چهار امامزاده از تمام شئونات اهل بیت(ع) برخوردار می باشند، اما در ارتباط با حضرت زینب کبری(س) شاهد می باشیم که 53 لقب از جانب اهل بیت(ع) نسبت به ایشان بیان شده است. یکی از این القاب نائبه الزهرا(س) و امام حسین(ع) است، صدیقه الصغیر هم لقب دیگری است که به این بانو داده شده است که یک لقب خالی به شمار نمی رود. صدیقه بودن لقب کمی نیست و این نشان از جایگاه و شان ایشان است.
وی بیان کرد: اگر بخواهیم به القاب حضرت زینب(س) توجه و آنرا در جهت تربیت بشر بررسی و یاد بگیریم ابتدا باید به صبر و استقامت این بانو اشاره نماییم. وقتی این بانوی بزرگوار به دنیا آمد حضرت زهرا(س) از امام علی(ع) برای نام گذاری درخواست نمود اما امیرالمومنین(ع) هم گفتند از رسول الله سوال می کنم. وقتی پیامبر اکرم(ص) هم از سفر بازگشتند و مبحث را به ایشان گفتند پیامبر(ص) هم از خداوند متعال برای نامگذاری درخواست نمود که جبرئیل بر پیامبر(ص) نازل و پس از رساندن سلام خداوند گفت خداوند نام این دختر را زینب قرار داد.
این کارشناس مسائل مذهبی ابراز کرد: پیامبر خدا(ص) پس از نام گذاری حضرت زینب(س) اشاره نمود هرکسی برای این دختر و مصائب او گریه کند گویی برای مصائب امام حسن و حسین(ع) گریه کرده است و مزیت این گریه در روز قیامت اینست که کسی با چشم گریان به صحرای قیامت وارد نخواهد شد. اما رسول الله(ص) با این بیان می خواهند از بدو تولد به مصائب این بانو اشاره کنند.
حجت الاسلام احمدی در ادامه اشاره کرد: زمانی که لحظات پایانی عمر حضرت علی(ع) بود حضرت زینب(س) صحت حدیثی را که به نقل از پیامبر(ص) در مورد واقعه عاشورا شنیده بود جویا شد. امیرالمونین(ع) در پاسخ گفت «دخترم در شهر کوفه ای که امروز تو خانم آن هستید و استاد قرآن این مردم به شمار می روید روزی شما را به حالت اسارت به این شهر می آورند»، سپس حضرت سفارش کرد «دخترم نسبت به این اسارت و مصیبت صبر عظیم داشته باشید».
وی بیان کرد: خداوند در سور بلد اشاره دارد که «انسان را در رنج و سختی در این دنیا قرار داده ایم و اگر انسان تصور کند که در این دنیا در راحتی خواهد بود سخت در اشتباه است»، امیرالمومنین(ع) در این خصوص می فرماید «دنیا با سختی و مشکلات عجین است بدین سبب هرچه نعمت در دنیا بیشتر شود سختی آنها فزونی می شود و این طبیعت دنیا است».
وی تصریح کرد: نکته ای که از حضرت زینب(س) باید یاد بگیریم اینست که اهل بیت(ع) در تربیت این بانو از بدو تولد آموزش صبر و استقامت را به آن حضرت در اولویت قرار دادند.
حجت الاسلام احمدی در این خصوص توضیح داد: این که صبر کردن به چه اندازه باید باشد یک سوال مهم می باشد. صبر نسبت به وقایع عاشورا به این اندازه برای حضرت زینب(س) تعریف شده بود که این مصیبت هایی که بر ایشان وارد می شود را به دید مصیبت نگاه کنند، یعنی این که مشکلات و سختی هایی که برای انسان به وجود می آید به این معنا نیست که خداوند بر ما غضب کرده است بلکه عبور از مشکلات به مثابه نردبانی است که ما را به کمال برساند. در حقیقت ما باید از سیره تربیتی حضرت زینب یاد بگیریم که از مشکلات و مصیبت ها برای رسیدن به کمال بهره ببریم.
وی افزود: در سیره اهل بیت(ع) هم بارها بیان شده است که خداوند سختی هایی را برای انسان در این دنیا قرار داده تا تربیت بهتری در وی شکل بگیرد. مصیبت هایی که بر اهل بیت(ع) وارد شد سبب سعادت بشر بود؛ بدین سبب مصائب دنیا نردبان پیشرفت انسان و رسیدن به سعادت است؛ پس حضرت زینب(س) بالاترین مصیبت دنیا یعنی عاشورا را دید و تحمل کرد و بعد از آن سختی اسارت را به دوش کشید و با آن شرایط به مجلس یزید که همه نامحرم هستند وارد شد.
این کارشناس مسائل مذهبی اظهار داشت: زمانی که دشمن اهل بیت(ع) در مجلس یزید درحال بیان اینست که ببینید خداوند چه مصیبت هایی را بر شما قرار داد؛ حضرت زینب(س) در پاس گفت «ما چیزی به جز زیبایی ندیدیم». هرچه از دوست رسد نکوست بدین سبب هر مصیبتی در این دنیا بر فرد وارد می شود به مفهوم غصب خدا نیست بلکه خداوند توجه بیشتری به آن انسان داشته است.
حجت الاسلام احمدی اشاره کرد: در روایت داریم سنتی که باید از اهل بیت(ع) یاد بگیریم صبر کردن در سختی ها است. صبر در سختی ها سیره اهل بیت(ع) است. امام علی(ع) هم در سیره تربیتی شان به دخترشان صبر پیشه کردن در مصیبت ها را امر کرد. این مصیبت هایی که امیرالمومنین(ع) به حضرت زینب(س) امر می کند به اندازه ای است که یک نعمت از جانب خداوند شمرده می شود چونکه کمال را به همراه دارد.
وی با اشاره به ضرب المثل «مرد سرش برود حرفش نمی رود»، اظهار داشت: این ضرب المثل برگرفته از عاشورا بود، حضرت زینب(س) در واقعه عاشورا داغ فرزند و سر بریده دید و این زیبا نیست اما آنچه حضرت می بنید فرمان پذیری امام خود به پیشگاه خداوند برای بقای دین است. سیدالشهدا(ع) سر می دهد اما حرفش یکی است و حضرت زینب(س) تلاش کرد این را نشان دهد، مبحث اسارت اهل بیت(ع) زیبا نیست اما درس آن مهم تر است چونکه انسان سازی را به همراه دارد.
این کارشناس مسائل دینی افزود: پس زندگی بشر از بدو تولد راحت نبوده و نیست و در این دنیا نباید بدنبال راحتی بود. در همین خصوص امام صادق(ع) می فرمایند «انسان مومن به مثابه یک ترازو است و هرچقدر ایمان او بیشتر شود بلا برای او بیشتر است و این طبیعت این عالم است»، پس هرچه محبت ما به اهل بیت(ع) بیشتر می شود سختی هم بر ما بیشتر خواهد شد. در این میان یک عده هستند نگاه شان به بلا اینست که مثلاً دیدید خدا با این همه عبادت و ارادت من به خودش بر من غضب کرد و نعمت هایی را از من گرفت و مصیبت بر من وارد کرد، این فرد در امتحان الهی رد می شود، گاهی فردی داغ جوان می بیند و می گوید خدا چه غضبی کرد مگر جوان من چه گناهی داشت در مقابل پدری داغ جوان می بیند و می گوید تازه مزه روضه حضرت علی اکبر(ع) را بهتر می فهمم.
حجت الاسلام احمدی عنوان کرد: پس این که به مصیبت چگونه نگاه نماییم مهم می باشد چونکه این دنیا جایی است که خدا غربال می کند، آنچه اهل بیت(ع) از سیره تربیتی حضرت زینب(س) به ما می آموزند صبر و استقامت در مشکلات و سختی ها است.
وی افزود: اگر به سیره زندگانی حضرت زینب(س) نگاه نماییم خصوصیت دوم تربیتی برای ایشان عفت و حجاب است. وقتی حضرت زینب(س) را به کاخ شام آوردند ایشان آستین جلوی صورت گرفتند و نخستین درد و دلی هم که به عبدالله بن جعفر کرد در مورد مصیبت قتلگاه و چهل منزل اسارت نبود بلکه گفت من را به مجلسی وارد کردند که همه نامحرم بودند این یعنی عفت تا چه اندازه برای ایشان مهم بوده است که حتی در آن شرایط اسارت و سختی به این مساله می پردازند.
حجت الاسلام احمدی بیان کرد: این نکته تربیتی یعنی این که ما جهت زندگی بهتر نباید به آزادی آن هم به این شکل که امروزه به دست می آید فکر نماییم بلکه زندگی بهتر از کمال انسان به دست می آید. طبیعت این عالم این که گوهر را حفظ می نماید و وجود و شخصیت زن یک گوهر در این دنیا است و از آزادی برای انسان زندگی بهتری شکل نمی گیرد بلکه از پیروی از زندگی اهل بیت(ع) ما به سعادت نزدیک می شویم.
این کارشناس مسائل دینی تصریح کرد: سومین نکته در مورد زندگی حضرت زینب(س) که خیلی مهم می باشد این که در کنار تمامی مصائب و مشکلات حضرت زنیب(س)؛ ایشان دارای یک قدرت ولایی بر این عالم بودند. زمانی که ایشان در روز عاشورا امام حسین(ع) برای وداع با امام سجاد(ع) آمدند وصیت کردند که امور شما را تا رسیدن به مدینه به عمه شما واگذار کردم. این یعنی این که حضرت زینب(س) دارای جایگاه یک شخص معمولی نیست. ایشان ولایتی که اهل بیت(ع) دارا بودند را همراه خود داشت. پس ایشان یک فرد معمولی نبود بلکه صاحب ولایت است، حتی امام حسن(ع) در روزی به خواهر خود اشاره نمود که شما عالمه ای هستید که استادی ندیده و فهیمه ای هستید که کسی فهم را به شما یاد نداده است، این بدان معناست که فهم ایشان اکتسابی نبوده و لدنی بوده است.
این کارشناس مسائل مذهبی اشاره کرد: نکته پایانی در تربیت حضرت زینب(س) مبحث عبادت است. امام حسین(ع) به هنگام وداع با حضرت زنیب(س) می گوید خواهر مرا در نماز شبهای خود یاد کن، اما سوال اینست که آیا اباعبدالله(ع) نیازی به دعای خواهر دارد چونکه خودش مظهر نور خدا در این عالم است و از آن منظر بی نیاز است، اما ایشان با این بیان اشاره دارند که حضرت زینب(س) در هر شرایطی عبادت می کند و دیگران هم یاد بگیرید که عبادت فراموش نشود.
حجت الاسلام احمدی افزود: پس از مجلس شام امام سجاد(ع) می فرمایند دیدم عمه جانم درحال خواندن نماز به صورت نشسته است. سوال کردم عمه جان چرا نشسته نماز می خوانید ایشان فرمود جیره نانی که به ما می دهند بین بچه ها تقسیم می کنم و دیگر توانی بر ایستاده نماز خواندن ندارم. این یعنی ایشان در هر حالتی که هستند عبادت را فراموش نمی کنند.
او در آخر اظهار داشت: آنچه ما باید در این دنیا فراموش نکنیم و از سیره حضرت زینب(س) یاد بگیریم صبر در مشکلات برای سعادت، حفظ و نگهداری خود از فتنه های آخرالزمان و عبادت و توسل به اهل بیت(ع) برای رسیدن به کمال است.
منبع: atreharam.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب