عفاف شامل پاکدامنی در گفتار، رفتار، نگاه و اندیشه می شود سبک زندگی حسینی
عطر حرم: در مکتب تشیع و سیره دوده (ع) خصوصاً امام حسین (ع) و بانوان کربلا، الگویی بی بدیل برای تمام انسان ها، شامل زن و مرد، در امتداد دستیابی به سعادت دنیوی و اخروی شمرده می شود.
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، در مکتب تشیع، سیره و سیره دوده (ع) خصوصاً امام حسین (ع) و بانوان کربلا، الگویی بی بدیل برای تمام انسان ها، شامل زن و مرد، در امتداد دستیابی به سعادت دنیوی و اخروی شمرده می شود. این الگوها، در برگیرنده مفاهیم عمیق اخلاقی، اجتماعی، عبادی و سبک زندگی هستند که توجه به آنها، خصوصاً برای زنان و دختران، از اهمیت به سزایی برخوردارست. در این بین، مسئله عفاف به عنوان یکی از ستون های اصلی این سبک زندگی، نقشی کلیدی در هویت سازی و استواری خانواده و جامعه ایفا می کند.
بنابر روایت مهر، سبک زندگی امام حسین (ع) و خاندان پاک ایشان، مجموعه ای از فضائل و ارزش های متعالی است که در متن مبارزه با ظلم و احیای دین تجلی یافته است. این سیره، سرشار از صبر، شجاعت، ایستادگی در مقابل حق، ایثار، گذشت، و پایبندی به اصول اخلاقی و دینی است. برای زنان و دختران، این الگوها در جنبه های مختلف زندگی قابل پیاده سازی هستند:
حضرت زینب (س) با صبر بی مثال خود در مقابل مصائب کربلا، تجسمی از استقامت و پایداری در راه حق بودند. این صبر و متانت، درس بزرگی برای زنان در برخورد با سختی های زندگی، تربیت فرزندان، و حفظ کیان خانواده است. دختران نیز با الگوگیری از ایشان می توانند در مقابل فشارهای اجتماعی و مشکلات شخصی، روحیه ای قوی و مقاوم پیدا کنند.
حضرت سکینه (س) و دیگر بانوان کربلا، با وجود محدودیت های اجتماعی زمان خود، در دفاع از حق و روشنگری نسبت به جنایات دشمن، شجاعتی مثال زدنی از خود نشان دادند. این بصیرت و جسارت در بیان حق، می تواند الگویی برای زنان امروز باشد تا در مسایل اجتماعی و خانوادگی، با آگاهی و تدبیر عمل کنند و از حقوق خود و جامعه دفاع نمایند.
عفاف، تنها به مفهوم پوشش ظاهری نیست، بلکه مراتبی دارد که شامل پاکدامنی در گفتار، رفتار، نگاه و اندیشه می شود. بانوان کربلا، خصوصاً حضرت زینب (س) و حضرت ام کلثوم (س)، در اوج مصیبت و اسارت، با حفظ حجاب و عفت، شکوه و عظمت خودرا به نمایش گذاشتند. این اوج عفت، نشان دهنده این است که حتی در سخت ترین شرایط نیز می توان بر اصول اخلاقی پایبند بود. برای زنان و دختران، عفاف نه فقط سپری در مقابل لطمه های اجتماعی، بلکه عاملی برای حفظ کرامت انسانی و ارتقا معنویت است. بانوان دوده (ع) در کنار نقش آفرینی در حوادث کربلا، در حوزه های تربیت فرزند، دفاع از همسر، و رسیدگی به امور اجتماعی نیز پیشگام بودند. این سیره نشان دهنده اهمیت نقش زن در استواری خانواده و مشارکت فعال وی در جامعه به روشی سالم و اخلاقی است.
نشانه ای از سلامت روحی و اخلاقی فرد
عفاف در نگاه اسلام، یک فضیلت والا و نشانه ای از سلامت روحی و اخلاقی فرد است. برای زنان و دختران، عفاف به مفهوم خودنگهداری، پرهیز از آن چه که سبب فساد و تباهی می شود، و حفظ حیا و وقار است. این فضیلت، به آنها کمک می نماید تا کرامت خودرا حفظ کنند. در دنیایی که گاه ارزش ها وارونه جلوه می کنند، عفاف به زنان و دختران کمک می نماید تا هویت و کرامت خودرا فارغ از دید های ابزاری و سطحی حفظ کنند. عفاف، خصوصاً در پوشش و رفتار، می تواند سدی در مقابل نگاه های آلوده و تعرضات ناخواسته باشد.
قیام عاشورا تنها یک جنگ نابرابر مقابل خاندان پیامبر اعظم صلی الله مقابل و آله و برای غصب ولایت حضرت اباعبدالله الحسین مقابل السلام بر مسلمانان نبود. بااینکه یزید و بنی امیه به قصد حکومت بر مسلمانان بدنبال حذف جدی ترین مخالف خود برآمدند اما حرکتی که از طرف سیدالشهدا (ع) شکل گرفت، دارای ابعاد مختلف و ژرفای توحیدی، عقلی، فلسفی ای بود که موجب جاودانه شدن این حرکت در تاریخ شد. حضرت سیدالشهدا (ع) زمانی که به قصد شروع این نهضت به همراه خانواده خود از مدینه عازم مکه شد و قبل از شروع رسمی اعمال حج مکه را به سوی عراق امروز ترک کرد، می دانست چه سرنوشتی در انتظار او خاندانش است.
امام به خوبی می دانست پایان این مسیر شهادت و در کنار آن رسوایی بنی امیه به عنوان حکومتی فاسد است. آن حضرت در قیام خود مقابل نفاق و تزویر و حذف شعائر اسلامی و حذف دین ارزشمندترین دارایی خود یعنی جان مبارک خویش و عزیزترین های خودرا فدا کرد. حجت الاسلام محمد باقر خراسانی مدیر اجرائی مجمع عالی حکمت اسلامی قم در این خصوص می گوید: یکی از جلوه های بارز از حضور زنان در حماسه کربلا، تعهد و پای بندی آنان به حرمت ها و مراعات حجاب و پوشش است. دوده امام حسین مقابل السلام در مسافرت کربلا، منادی و پیام آوران متانت و عفاف بودند. امام حسین مقابل السلام به شمر فرمود: «من با شما می جنگم و شما با من، زنان گناهی ندارند؛ تا من زنده ام، طغیان گران خودرا از حرم من باز دارید».
دوده امام حسین مقابل السلام هم اصرار زیادی بر حفظ حجاب خویش در مقابل نامحرمان داشتند و در آن هوای گرم و سوزان، از پوشش، متانت و حجاب غافل نمی شدند که نمونه های فراوانی از این همت و عزم ستودنی عبارتند از: فاطمه صغری، دختر امام حسین مقابل السلام می فرماید: جلوی خیمه ایستاده بودم و به بدن پدر و اصحابش که شهید شده بودند، نظر می کردم که ناگهان مردی را دیدم که بر اسبی سوار است و با نیزه، زنان را به این سوی و آن سوی می کشاند. آنان به یکدیگر پناه می بردند، چادرها و مقنعه هایشان گرفته شده بود و فریادشان بلند بود. قلبم فرو ریخت و بدنم به لرزه افتاد و از ترس، بدنبال عمه ام ام کلثوم، به این طرف و آن طرف می دویدم. در همین حال، ناگهان دیدم آن سوار به طرف من آمد؛ بسرعت فرار کردم؛ فکر می کردم از دست او نجات می یابم؛ اما دیدم او به طرف من می آید. از خود بی خود شدم که ناگهان ته نیزه او به کتفم خورد و با صورت به زمین خوردم؛ مقنعه ام را کشید و گوشواره هایم را برد و خون بر گونه هایم جاری شد. من بی هوش شدم. ناگهان عمه ام را دیدم که در کنار من قرار گرفته، گریه می کند و می گوید بلند شو برویم. بلند شدم و گفتم: عمه جان! آیا چیزی نیست که سرم را با آن از دیدگان بپوشانم؟
وقتی اسرا وارد کوفه شدند، اهل کوفه خواستند به کودکانی که بر محمل ها سوار بودند، مقادیر کمی نان و خرما بدهند؛ اما ام کلثوم فریاد زد: ای اهل کوفه! آیا نمی دانید که صدقه بر ما خاندان پیامبر حرام است؟ نان و خرماها را از دست اطفال گرفت و بر مردم کوفه برگرداند؛ اما از زنان کوفه، چادر و مقنعه گرفتند و خودرا پوشاندند و این نشان میدهد که حجاب، اهمیت بسیار زیادی دارد.
با بررسی اجمالی این موارد، مسئله حجاب را یکی از آموزه های مهم مکتب عاشورا می دانیم. البته حجاب و پوشش فقط مختص زنان نیست، بلکه چه بسا مردانی هستند که با ظاهر و پوشش بسیار نامناسب و دون شأن مراسم دوده و مجلس حضرت سیدالشهداء در این مجالس حاضر می شوند.
باید توجه داشته باشیم گرچه حجاب و پوشش صحیح و مناسب، سیره عملی دوده امام حسین در کربلا بوده، اما برای رعایت این آموزه و ترویج و گسترش آن باید از روش های مناسب و لسان لَیّن استفاده کرد، بطور قطع افراد کم توجه به حجاب و عفاف، و مردان و بانوانی که با ظواهر غیرمتعارف در این مجالس حضور دارند را باید تکریم کرد و با احترام و ادب و عمل شایسته خود، و با بهترین روش ها به رعایت این آموزه مهم دعوت نماییم. حسینی باشیم و حسینی زندگی نماییم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان عطرحرم در مورد این مطلب