توصیف قیامت از زبان امیرالمؤمنین(ع)
به گزارش عطر حرم، صاحب تفسیر مشکاة اظهار داشت: خطبه هشتاد و سوم نهج البلاغه خطبه ای نورانی، کلامی سرشار از حقایق و بینش های ژرف است که افق های تازه ای را به روی مخاطبان خود در طول تاریخ می گشاید و با تبیین وضعیت انسان ها در قیامت، نگرش های عمیق اخلاقی و الهی عرضه می کند.
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، محمدعلی انصاری، صاحب تفسیر مشکاة، در نشستی که محتوای آن از کانال های مجازی منتسب به این مفسر قرآن کریم منتشر می شود، با مبحث «گستردگی عالم قیامت» اظهار داشت: خطبه هشتاد و سوم نهج البلاغه خطبه ای نورانی، کلامی سرشار از حقایق و بینش های ژرف است که افق های تازه ای را به روی مخاطبان خود در طول تاریخ می گشاید و با تبیین وضعیت انسان ها در قیامت، نگرش های عمیق اخلاقی و الهی ارائه می کند.
بنابر روایت ایکنا، وی اضافه کرد: در این بخش، امیرالمؤمنین(ع) شرایط انسان ها در آن روز را چنین ترسیم می کنند: روزی که هیچ چاره ای از دست بشر ساخته نیست و هیچ آرزو و خیالی در ذهن باقی نمی ماند، دل ها از هرگونه طمع، هوس و خیال تهی شده و نفس ها در سینه ها حبس می شوند، صداها فرو می خوابد و هر صوتی جز نجواهای آرام و اضطراب آلود شنیده نمی گردد. تعریق همه وجود انسان ها را فرا می گیرد، بهگونه ای که لبانشان از شدت اضطراب توان گشودن ندارند و گویا مهر بر زبانشان کوبیده شده است.
صاحب تفسیر مشکاة بیان کرد: این حالت، تداخل خوف و رجاء، امید و نگرانی است که بصورت شفق در وجود انسان ها نمود می یابد. شفق، همان حالت دوگانگی رنگ در آسمان است که از قرمزی و سفیدی تشکیل شده و تداعی کننده هم زمانی امید و دل نگرانی استT وضعیتی که در جهان معنوی انسان ها هم به اوج خود می رسد. در چنین شرایطی، انسان ها فراخوانده می شوند تا در مقابل قضاوت الهی قرار گیرند. صدایی هیمنه دار و قاطع، انسان ها را به فصل الخطاب الهی دعوت می کند، فصل الخطابی که کار را به انتها می رساند و اختلافات انسان ها را در روز قیامت خاتمه می دهد.
انصاری اضافه کرد: آدمیان در آن روز به «مغایضة الجزا» فراخوانده می شوند، یعنی هر فرد متناسب با اعمال خویش، پاداش یا عقوبت دریافت می کند. این مبادله الهی دقیقاً همانند معامله ای است که انسان ها در دنیا با اعمال خود انجام می دهند، با این تفاوت که در قیامت، پاداش و کیفر الهی به کامل ترین وجه تحقق می یابد. این مبادله یا منتهی به دریافت عطای الهی و پاداش خواهد شد و یا به تحمل عذاب و محدودیت که نتیجه اعمال ناپسند انسان هاست. عذاب الهی ماهیتی محدودکننده دارد و انسان را از آزادی و لذت های لایتناهی محروم می سازد و او را از جمال و رضوان الهی بی بهره می گذارد.
صاحب تفسیر مشکاة بیان کرد: همزمان باید دانست که حجم پاداش و ثواب الهی فراتر از ظرفیت اعمال انسان هاست و آن چه انسان ها در دنیا انجام می دهند، تنها بخش کوچکی از ثواب واقعی است. فضل و عنایت خداوند است که انسان را به حقیقت بهشت می رساند و گستردگی و عظمت رحمت و الطاف الهی نشان دهنده نامحدود بودن فضایل و پاداش های آفریدگار است.
انصاری اظهار داشت: در این فراخوان الهی، انسان ها یا به نکال العقاب گرفتار می شوند یا به نوال و عطای الهی دست می یابند. این واقعیت، محور اصلی خطبه هشتاد و سوم نهج البلاغه است و ارتباطی مستقیم با آموزه های قرآن و سنت پیامبر(ص) دارد، به شکلی که هم تهدید و هم امید را در یک توازن دقیق برای هدایت انسان ها ترسیم می کند.
منبع: atreharam.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان عطرحرم در مورد این مطلب