عضو هیئت علمی بنیاد دائرةالمعارف اسلامی در گزارش عطر حرم مطرح كرد؛
نقش حضرت خدیجه كبری(س) در شكل گیری و پیشبرد نهضت جهانی اسلام
به گزارش عطر حرم پیامبر اکرم (ص) همیشه از ام المومنین خدیجه کبری(س) به نیکی یاد می کردند و در روایتی به صراحت از ایشان بعنوان ظرف امامت یاد می کنند.
خبرگزاری مهر -گروه دین و آئین-فاطمه علی آبادی: اولین کسی که رسالت پیامبر (ص) را تصدیق و به ایشان ایمان آورد حضرت خدیجه (س) بود و امام علی (ع) در اینباره می فرمایند: در آن روز در هیچ خانه ای، اسلام راه نیافت، جز خانه حضرت رسول اکرم (ص) و خدیجه کبری (س) و من سومین آنان بودم، من نور وحی و رسالت را می دیدم و بوی نبوت را استشمام می کردم.
حضرت خدیجه (س) در همه مراحل زندگی مشترکی که با پیامبر اکرم (ص) داشت ایشان را حمایت کرد و تصدیق رسالت آن حضرت و ایمان به اسلام را میتوان یکی از مهم ترین حمایت های ایشان برشمرد. چون که اگر ایشان به پیامبر (ص) ایمان نمی آورد همین می توانست دستمایه ای برای تبلیغات مشرکین ضد پیامبر (ص) باشد و بگویند که وی کسی است که اهل منزلش هم دعوتش را قبول ندارند اما ایمان حضرت خدیجه آن هم بعنوان نخستین نفر، حمایت عینی و عملی ایشان و هم نشان از درک و بصیرت و بینش بالای وی نسبت به پیامبر اکرم (ص) داشت.
بر همین اساس همزمان با سالروز وفات این بانوی عظیم الشأن به منظور شناخت سیره و شخصیت حضرت خدیجه کبری (س) با دکتر محمد محمودپور عضو هیئت علمی بنیاد دائرةالمعارف اسلامی و نویسنده کتاب برگزیده سال با عنوان «سایبان آفتاب، بررسی تاریخی زندگی حضرت خدیجه (س)» به گفتگو نشستیم که در ادامه می خوانید:
محمد محمودپور حضرت خدیجه (س) را همچون زنان بافضیلت در طول تاریخ اسلام معرفی و اظهار داشت: ایشان از مهم ترین شخصیت های تاریخ صدر اسلام به شمار می روند و به غیر از اینکه همسر نبی مکرم حضرت محمد (ص) و مادر حضرت زهرا (س) بودند شخصیت والای این بانوی عظیم الشأن در تاریخ صدر اسلام بسیار حائز اهمیت می باشد.
عضو هیئت علمی بنیاد دائرةالمعارف اسلامی افزود: حضرت خدیجه (س) قبل از ازدواجش با پیامبر اکرم (ص) از زنان نامدار قریش محسوب می شد و از نظر نسب و وجاهت خانوادگی از قبیله بنی اسد بود. ایشان قبل از ظهور اسلام در عرصه اقتصادی فعالیت داشت و از تجار بزرگ و مشهور قریش به شمار می رفت بر همین مبنا در مسائل اجتماعی و اقتصادی مکه شخصیتی تأثیرگذار و نقش آفرین بود.
وی به دوران سیاه جاهلیت اشاره نمود و اظهار داشت: حضرت خدیجه (س) در این دوران به علت پاکدامنی و خلق و خوی پسندیده به طاهره معروف بود در روایات بسیاری آمده که حضرت به جهت پاکدامنی که داشت در خیلی از مجالس خارج از عرف مکه شرکت نمی کرد؛ پیامبر اکرم (ص) هم به علت کمالات و مقام های والای این بانوی بزرگوار بعد از ازدواج، ایشان را خدیجه کبری نام نهادند.
این استاد دانشگاه درباره دیگر فضائل حضرت خدیجه (س) اظهار داشت: از مهم ترین فضائل این بانوی عظیم الشأن میتوان به عقل و درایت، موحد بودن، ولایتمداری و شجاعت ایشان اشاره نمود. نوع برخورد پیامبر اکرم (ص) با حضرت در قیاس با دیگر همسرانی که پس از ایشان اختیار کردند کاملاً نشان دهنده شخصیت فردی و آن ایمان قلبی بود که خدیجه به پیامبر اکرم (ص) داشت.
نقش حضرت خدیجه (س) در شکل گیری و پیشبرد نهضت جهانی اسلام
محمودپور اضافه کرد: پیامبر پس از وفات حضرت خدیجه (س) به خاطر ارادت و توجهی که به این بانوی عظیم الشأن داشت گاهی در رویارویی با دیگر همسران مورد آزار و اذیت قرار می گرفتند تا حدی که برخی زنان به حضرت بیان می کردند مگر حضرت خدیجه (س) چگونه بود که ما نیستیم؛ و حضرت در پاسخ می فرمودند: خداوند هیچ وقت برایم همسری بهتر از او جایگزین نکرد، او مرا تصدیق نمود هنگامی که هیچ کس مرا تصدیق نکرد، یاری ام کرد در زمانی که هیچ کس مرا یاری نکرد، از مالش در اختیارم قرار داد، زمانی که همه مالشان را از من دریغ کردند؛ با عنایت به این روایت میتوان گفت حضرت خدیجه بهترین و صادق ترین همراه و مایه آرامش حضرت بوده است.
حضرت خدیجه (س) در این دوران به علت پاکدامنی و خلق و خوی پسندیده به طاهره معروف بود در روایات بسیاری آمده که حضرت به جهت پاکدامنی که داشت در خیلی از مجالس خارج از عرف مکه شرکت نمی کرد؛ پیامبر اکرم (ص) هم به علت کمالات و مقام های والای این بانوی بزرگوار بعد از ازدواج، ایشان را خدیجه کبری نام نهادند
عضو هیئت علمی بنیاد دائرةالمعارف اسلامی با بیان روایتی دیگر از پیامبر اکرم (ص) عنوان کرد: حضرت در روایت ی ضمن اشاره به فضیلت و جایگاه حضرت خدیجه (س) فرمودند: پا برجا نشد و ایستادگی نکرد دین من، مگر بر ۲ چیز، مال خدیجه و شمشیر علی بن ابی طالب؛ این روایت مبین نقش و فضیلت انفاق مال حضرت خدیجه (س) در پیشبرد اهداف و گسترش اسلام است که در کنار شمشیر زدن ها و جهاد امام علی (ع) قرار می گیرد. خدیجه در لحظات حساس تاریخ صدر اسلام بخصوص در شعب ابی طالب که تمام اموالش را صرف مسلمانان کرد، از بزرگترین حامیان دین اسلام و پیامبر بود.
وی ضمن اشاره به اینکه اموال حضرت خدیجه (س) در سخت ترین شرایط تحریم اقتصادی بهترین پشتوانه برای احیا و گسترش نهضت جهانی اسلام به شمار می رفت، اظهار داشت: در جای دیگری پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: هیچ ثروتی به اندازه ثروت حضرت خدیجه برای من سودمند نبود؛ حضرت خدیجه (س) به شأن و جایگاه پیامبر خاتم اشراف و آگاهی کامل داشت و این مواجهه با پیامبر اکرم (ص) مبین ولایتمداری این بانوی عظیم شأن تاریخ اسلام است.
استاد دانشگاه با اشاره به اینکه حضرت خدیجه (س) علاوه بر حمایت های اقتصادی از نظر اخلاقی و عاطفی هم بزرگ ترین حامی پیامبر اکرم (ص) محسوب می شد، خاطرنشان کرد: ایشان فضای کاملاً امن و آرام و سراسر با محبتی را برای حضرت فراهم آورده بودند تا حدی که پس از اولین مواجهه وحیانی پیامبر و دشواری رسالتی که بر عهده ایشان نهاده شده بود حضرت خدیجه (س) بود که بعنوان اولین فرد از پیامبر اکرم (ص) حمایت کرد و به رسالت ایشان ایمان آورد تا حضرت به سادگی بتواند بار رسالت را به دوش بکشاند.
حضرت خدیجه (س)؛ ظرف امامت
محمودپور اظهار داشت: در تاریخ صدر اسلام و آغاز رسالت بسیار آمده که مردم پیامبر اکرم (ص) را مورد آزار و اذیت قرار می دادند حتی زنان و کودکان پشت حضرت راه می افتادند و ایشان را سنگ می زدند و مسخره می کردند اما در مقابل این حضرت خدیجه بود که با پشتوانه نسب و طایفه ای که داشت وارد میدان دفاع می شد و خطاب به آزاردهندگان می فرمود: اگر دست از آزار بر ندارید با طایفه ام در مقابل شما خواهم ایستاد؛ این حمایت های شدید و صریح در روایات گوناگونی نقل شده است.
عضو هیئت علمی بنیاد دائرةالمعارف اسلامی افزود: البته بخشی از این حمایت ها در ارتباط با اسلام آوردن خود ایشان می شود که بدون هیچ درنگ و پرسشی پس از بعثت رسول الله (ص) به رسالت ایشان ایمان می آورد و در مقابل خیلی از افراد مانند ابولهب و همسرش نه تنها از پیامبر بلکه از اسلام هم حمایت می کند؛ بر همین مبنا نزدیکان پیامبر (ص) برای آنکه بتوانند حضرت را از ابلاغ دین منصرف کنند مبادرت به آزار و اذیت حضرت خدیجه (س) کردند با این وجود در هیچ کجای تاریخ نقل نشده که حضرت در دفاع از نبی مکرم اسلام درنگ کرده باشد.
وی با تکیه بر اینکه حضرت خدیجه (س) ظرف امامت هستند، عنوان کرد: از خصوصیت های برجسته پیامبران و امامان این است که از پدری مؤمن و مادری پاک و مطهر به دنیا آمده اند و به شرک و بت پرستی آلوده نشده اند با نگاهی به تاریخ پیامبران و امامان میتوان دریافت که همگی آنان از زنانی پاک و پرهیزگار متولد شده اند. در روایت هم بر این اصل تاکید فراوان شده است و در زیارت نامه ها بارها این نکته را می خوانیم «گواهی می دهم که تو طوری بودی در پشت های والامقام و ارحام پاک که نتایج دوران جاهلیت تو را نیالود؛ حضرت خدیجه (س) مادر حضرت فاطمه (س) است و حضرت فاطمه (س) مادر تمام امامان معصوم هستند ازاین رو مادر چنین زنی باید در اوج ایمان و تقوا باشد تا خداوند شایستگی داشتن چنان فرزندی را به وی عطا کند. پیامبر اکرم (ص) همیشه از خدیجه به نیکی یاد می کردند و در روایتی به صراحت ایشان را «ظرف امامت» خوانده اند.
استاد دانشگاه درباره لقب مشهور حضرت خدیجه (س) که با عنوان ام المومنین یاد می شود، تصریح کرد: لقب ام المومنین لقبی است که قرآن کریم بر ایشان نهاد و این مبین جایگاه و عظمت حضرت خدیجه (س) است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب