یادداشتی از داود مهدوی زادگان در واكنش به برنامه زاویه؛
روشنفكری پایی در حیرت و پایی در غیریت
به گزارش عطر حرم علی رضا شجاعی زند در برنامه زاویه به درستی دفاع مكرون از هتك مقدسات را نشانه پارادوكس مدرنیته می دانست ولی دكتر تقی آزاد ارمكی این نسبت را قبول نداشت و كار او را سیاسی می دانست.
به گزارش عطر حرم به نقل از مهر، قسمت چهارم از فصل پانزدهم برنامه زاویه با سردبیری و اجرای حبیب رحیم پور ۱۴ آبان ماه از شبکه چهار سیما پخش گردید. در این جلسه مبحث دولت مدرن و هتک امر مقدس با حضور تقی آزاد ارمکی جامعه شناس و استاد دانشگاه تهران و علی رضا شجاعی زند جامعه شناس استاد دانشگاه تربیت مدرس بررسی گردید. حجت الاسلام والمسلمین داود مهدوی زادگان، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در یادداشتی به دیدگاه های کارشناسان در این برنامه واکنش نشان داده است: علی رضا شجاعی زند در برنامه زاویه به درستی دفاع مکرون از هتک مقدسات را نشانه پارادوکس مدرنیته می دانست ولی دکتر تقی آزاد ارمکی این نسبت را قبول نداشت و کار او را سیاسی می دانست. در این صورت، باید پذیرفت که دولت های غربی بدون پشتوانه عقلانیت فلسفی اند و مدرنیته در وضع بی دولتی قرار دارد. مکرون، دلیل جواز هتک مقدسات را به اصول دموکراسی ارجاع می دهد. اما روشنفکر وطنی این نسبت را قبول ندارد؛ یعنی دولت های غربی نماد مدرنیته نیستند! و از مدرنیته استفاده ابزاری می کنند! پس، نزاع جمهوری اسلامی ایران با دولت های غربی به سود مدرنیته هم هست و نباید روشنفکری ایران و جهان با آن مخالفت کنند. وقتی نزاع جمهوری اسلامی ایران با دولت های غربی برای مدرنیته مفید است، چون نجات بخش مدرنیته از استفاده ابزاری شدن است، نزاع و مخالفت روشنفکری با جمهوری اسلامی ایران چه معنایی دارد؟ مساله اساسی ما با روشنفکری ایران در اینجا است. چرا اینان تعارض با دولت مدرن غربی را برنمی تابند و سریع به خود می گیرند؟!
یک پاسخ این است که باید بازسازی و احیای مدرنیته سیاسی، درونی باشد و جمهوری اسلامی ایران درونی نیست. اما این توجیه، فریبنده و غیرعقلانی است و تمام گفته های روشنفکری درباره "دیگری" و "دیگردوستی" و "گفت وگو با دیگری" را کنار می گذارد. یاسپرس برای حل مشکل، می پرسد ما چه چیز شرق را منتقل نکردیم؟ پاسخ دیگر آن است که اساساً روشنفکری موجود بیشتر از آنکه مدرن باشد، دولتی است. چون علی القاعده نباید در کنار دولت های غربی دیده شوند و دغدغه اینکه چه کسی رئیس جمهور می شود را داشته باشد. پس، ما با روشنفکری مدرن مواجه نیستیم بلکه با ماشین فرهنگی دولت های غربی درگیر هستیم. پاسخ دیگر آن است که بی تفاوتی روشنفکری برابر استفاده ابزاری دولت های غربی از مدرنیته نشانه ورود به حیرت است. در این صورت، نباید با جمهوری اسلامی ایران درگیر شود. این دوگانگی به معنای آن است که روشنفکری پایی در حیرت دارد و پایی در غیریت! این تناقض رنج آور و کشنده، گریزی از پوچی یا پرخاشگری ندارد.
منبع: atreharam.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب